چطور بازیگران هالیوود با اضطراب شدید، همچنان در مقابل دوربین می ایستند
به گزارش مجله پیکورو، در ظاهر، بازیگران هالیوود دنیایی از اعتماد به نفس و آرامش دارند. بازیگر با نگاهی مطمئن وارد قاب می گردد، جمعیت تماشاگر فریاد می زند و دوربین ها برق می زنند. اما پشت این ظاهر درحشان، واقعیت دیگری وجود دارد. بسیاری از چهره های مشهور سینما با اضطراب (anxiety) زندگی می نمایند. اضطراب آن ها نه فقط پیش از صحنه بلکه در روزمرگی زندگی شان همراهشان است. این اضطراب ممکن است به شکل تپش قلب، بی خوابی، نگرانی دائمی یا حتی حملات پانیک (panic attacks) ظاهر گردد.
آنچه این موضوع را پیچیده تر می نماید این است که از بازیگران انتظار می رود همواره آرام، زیبا و مسلط باشند. اما واقعیت این است که اضطراب بخشی از زندگی بسیاری از آن هاست و اغلب باید در سکوت با آن کنار بیایند. بعضی از آن ها سال ها تحت درمان قرار گرفته اند، بعضی دیگر با تمرین فکر آگاهی (mindfulness) یا تغییر سبک زندگی کوشش نموده اند شرایط خود را کنترل نمایند.
در این میان، بسیاری از بازیگران یاد گرفته اند اضطراب را بپذیرند نه پنهان نمایند. آن ها آموخته اند که اضطراب همواره دشمن نیست بلکه علامتی است از احتیاج به استراحت، مرزگذاری و توجه به خود. این پذیرش به آن ها یاری نموده بدون پنهان شدن از دوربین، کارشان را ادامه دهند. در ادامه، به چند نمونه از بازیگران شناخته شده می پردازیم که با اضطراب شدید زندگی نموده اند و کوشش نموده اند تعادلی بین فشار معروفیت و سلامت روان خود پیدا نمایند.
1. اما استون (Emma Stone) و سال ها تمرین برای کنترل حملات پانیک
اما استون از کودکی با حملات اضطرابی زندگی نموده است. او در دوران دبستان دچار تپش قلب و احساس خفگی می شد و بارها از ترس موقعیت های اجتماعی اجتناب می کرد. با شروع حرفه بازیگری، این اضطراب به ویژه پیش از صحنه های زنده یا مصاحبه های عمومی شدت گرفت. درمان شناختی رفتاری (CBT: Cognitive Behavioral Therapy) و تمرین تنفس کنترل شده (controlled breathing) دو روشی بودند که به گفته خودش بیشترین تأثیر را داشتند.
او یاد گرفت اضطراب را نشانه ای از احتیاج بدن به تمرکز دوباره بداند. پیش از هر فیلم، زمانی را برای سکوت، تمرین تنفس و قدم زدن در فضاهای باز اختصاص می دهد. همین عادت ساده باعث شده بتواند بدون قطع تماس با احساساتش، جلوی دوربین آرام بماند.
2. رایان رینولدز (Ryan Reynolds) و زندگی با اضطراب مزمن اجتماعی
رایان رینولدز بارها گفته اضطراب اجتماعی (social anxiety) برایش یک واقعیت همیشگی است. او گفته حتی در روزهای فیلمبرداری Deadpool هم پیش از شروع صحنه ها احساس تهوع و تپش قلب داشته است. برخلاف تصور عمومی، شوخ طبعی و ظاهر آرام او نوعی سپر دفاعی در برابر اضطراب بوده است.
رینولدز از روش نوشتن (journaling) استفاده می نماید. او افکار نگران نماینده اش را روی کاغذ می آورد تا از فکرش جدا شوند. به گفته خودش، این کار مثل تخلیهٔ فشار فکری است و باعث می گردد در صحنه کنترل بیشتری داشته باشد. او بعلاوه از مراقبهٔ روزانه (daily meditation) استفاده می نماید تا آگاهی اش از تنفس و بدنش بیشتر گردد.
3. آدل (Adele) و ترس از صحنه (stage fright)
اگرچه آدل بیشتر به عنوان خواننده شناخته می گردد اما حضورش روی صحنه نوعی اجراست و از لحاظ فشار روانی با بازیگری تفاوتی ندارد. او از اضطراب شدید پیش از اجرا رنج می برد و گفته بارها به خاطر ترس از ظاهر شدن در برابر جمع احساس ضعف نموده است.
آدل برای کنار آمدن با این ترس، از روان درمانی و همراهی نزدیک با دوستانش استفاده نموده است. او گفته حضور چند چهره آشنا در بین تماشاگران برایش مثل تکیه گاهی فکری است. بعلاوه با طراحی دقیق تمرینات بدنی و صوتی پیش از اجرا، بدنش را برای فشار اضطراب آماده می نماید.
4. رابرت پتینسون (Robert Pattinson) و وسواس فکری در حین بازی
رابرت پتینسون در مصاحبه ای گفته هنگام بازی، فکرش دائماً از یک فکر به فکر دیگر می پرد و گاهی نمی تواند تمرکز کند. این ویژگی نوعی اضطراب فکری (obsessive anxiety) است. او در سال های اخیر آموخته به جای کوشش برای ساکت کردن فکر، آن را مشاهده کند.
او از تکنیک یادآوری آنی (mindful observation) بهره می گیرد یعنی هر بار که افکار مزاحم به سراغش می آیند، آن ها را فقط می بیند و ادامه نمی دهد. این روش باعث شده در نقش های پیچیده تر مانند The Lighthouse بتواند کنترل بیشتری بر فکرش داشته باشد.
5. جنیفر لارنس (Jennifer Lawrence) و یادگیری مرزگذاری در محیط پرتنش فیلمبرداری
جنیفر لارنس در سال های شروع معروفیتش با اضطراب عملکرد (performance anxiety) روبرو بود. فشار رسانه ها، مقایسه با دیگر بازیگران و ترس از اشتباه مقابل کارگردان باعث شد دچار بی خوابی و افکار تکرارشونده گردد. او بعد از یک دوره درمان یاد گرفت میان کار و زندگی شخصی مرز بگذارد.
لارنس اکنون پیش از شروع هر پروژه چند هفته را کاملاً به دور از رسانه ها می گذراند و در مصاحبه هایش گفته نه گفتن را آموخته است. برای او، مرزگذاری روانی به مقدار تمرین فیزیکی مهم است و این توانایی باعث شده بتواند اضطراب را در حد قابل تحمل نگه دارد.
6. کریس ایوانز (Chris Evans) و روبروه تدریجی با موقعیت های اضطراب آور
کریس ایوانز سال ها از اضطراب اجتماعی رنج برده و در مراسم فرش قرمز یا مصاحبه ها احساس خفگی داشته است. او با یاری درمانگر خود از روش روبروهٔ تدریجی (gradual exposure therapy) استفاده نموده است.
در این روش، فرد به صورت مرحله به مرحله با موقعیت های ترس زا روبه رو می گردد تا بدن و فکر به آن عادت کند. ایوانز ابتدا در جمع های کوچک تمرین کرد و به تدریج در فضاهای عمومی ظاهر شد. حالا می گوید اضطرابش از بین نرفته اما قابل مدیریت شده است. برای او، پذیرش این شرایط مهم تر از پنهان کردن آن است.
7. زویی کرویتز (Zoë Kravitz) و تکیه بر عادت های منظم روزانه
زویی کرویتز در مصاحبه ای گفته اضطراب برایش چیزی نیست که بتواند حذفش کند، اما می تواند ساختار زندگی اش را طوری تنظیم کند که اضطراب در آن جایی نداشته باشد. او هر روز در ساعت مشخصی بیدار می گردد، تمرین بدنی سبک دارد و خواب منظم را بخشی از شغلش می داند.
او بعلاوه از رژیم غذایی متعادل و محدودیت مصرف کافئین برای کنترل اضطراب استفاده می نماید. به گفته خودش، نظم در کارهای ساده روزانه، فکر را آرام نگه می دارد. برای بسیاری از بازیگران که برنامه ای پر از بی نظمی دارند، چنین الگوهایی نوعی پناه محسوب می گردد.
8. بِل پاولی (Bel Powley) و گفت وگوهای آزاد درباره اضطراب با همکاران
بل پاولی یکی از بازیگرانی است که اعتقاد دارد صحبت کردن درباره اضطراب (talking therapy) خود نوعی درمان است. او در پروژه های گروهی از همکارانش نمی خواهد نقش قوی بازی نمایند بلکه درباره فشارهای فکری صحبت می نماید.
او می گوید گفت وگو درباره احساسات باعث می گردد اضطراب کمتر حس گردد، چون پنهان کاری به آن قدرت می دهد. این رویکرد ارتباطی باعث شده فضای امن تری در میان بازیگران جوان ایجاد گردد. در محیطی که معمولاً رقابتی و پرتنش است، چنین رفتارهایی می تواند تأثیر مستقیم بر سلامت روان گروه داشته باشد.
9. رابین ویلیامز (Robin Williams) و کشمکش همزمان با اضطراب و افسردگی
رابین ویلیامز از شناخته شده ترین نمونه ها در میان بازیگران مبتلا به اضطراب و افسردگی بود. او همواره روی صحنه شاد و پرانرژی به نظر می رسید اما در زندگی واقعی از اضطراب شدید و افکار منفی رنج می برد.
او سال ها از درمان و دارو استفاده کرد و کوشش کرد به وسیله کار هنری و ارتباط با دیگران از انزوا دور بماند. زندگی او یادآور این نکته بود که اضطراب حتی در میان پیروز ترین چهره ها هم ممکن است حضور دائمی داشته باشد و احتیاج به مراقبت و حمایت حرفه ای دارد.
10. سلنا گومز (Selena Gomez) و استفاده از شبکه های حمایتی و درمان ترکیبی
سلنا گومز در سال های اخیر آشکارا درباره اضطراب و حملات پانیک خود صحبت نموده است. او با ترکیبی از درمان دارویی و جلسات روان درمانی شرایط خود را کنترل می نماید.
او گفته که حمایت خانواده، دوستان و تیم کاری اش برایش حیاتی بوده است. گومز اکنون بخشی از زمان خود را صرف آگاهی بخشی درباره سلامت روان می نماید و به وسیله پروژه های اجتماعی درباره اضطراب و افسردگی صحبت می نماید. حضور او در فضای عمومی با این صداقت باعث شده بسیاری از هوادارانش از یاری حرفه ای نترسند.
جالب است این را هم بدانید که:
اضطراب در میان بازیگران هالیوود پدیده ای تازه نیست. حتی در دوران کلاسیک سینما نیز بسیاری از چهره های بزرگ با اضطراب شدید روبه رو بودند، اما در آن موقع کمتر کسی جرأت صحبت درباره آن را داشت. سکوت درباره سلامت روان بخشی از فرهنگ حرفه ای هالیوود بود. بازیگر باید همواره بی نقص به نظر می رسید. اما در دهه های اخیر، تغییر نگرش عمومی باعث شد بسیاری از هنرمندان از تجربه های شخصی خود بگویند.
این تغییر فرهنگی، تأثیر روانی مهمی داشت. وقتی بازیگری مانند اما استون یا سلنا گومز صادقانه درباره اضطرابش حرف می زند، راهی برای دیگران باز می گردد تا از احساس شرم فاصله بگیرند. آگاهی اجتماعی نسبت به این موضوع باعث شد استودیوها و عوامل فیلم، محیط کاری را نیز انسانی تر نمایند. بسیاری از گروه های فراوری اکنون مشاور روانی (on-set therapist) دارند تا در طول فیلمبرداری در دسترس بازیگران باشند.
نکته دیگر، نقش رسانه ها در بازنمایی اضطراب است. تا چند سال پیش، رسانه ها هر نشانه ای از ناآرامی روانی را ضعف تعبیر می کردند. اما اکنون، روایت ها تغییر نموده اند. اضطراب به عنوان بخشی از تجربه انسانی دیده می گردد نه نشانه شکست. همین رویکرد انسانی باعث شده ستاره ها احساس امنیت بیشتری برای بیان واقعیتشان پیدا نمایند. در نهایت، این صراحت نه تنها بر سلامت فردی بلکه بر چهرهٔ عمومی صنعت سینما نیز تأثیر گذاشته است.
جدول مقایسه ای روش های کنار آمدن بازیگران با اضطراب
| نام بازیگر | نوع اضطراب | روش اصلی مقابله | نتیجه یا تغییر حاصل شده |
|---|---|---|---|
| اما استون | حملات پانیک (panic attacks) | درمان شناختی رفتاری و تمرین تنفس | کاهش شدت حملات و حفظ تمرکز در صحنه |
| رایان رینولدز | اضطراب اجتماعی (social anxiety) | نوشتن روزانه و مراقبه فکری | افزایش کنترل بر افکار پیش از صحنه |
| کریس ایوانز | اضطراب عملکردی در فضاهای عمومی | روبروه تدریجی با موقعیت های ترس زا | افزایش تحمل و کاهش واکنش فیزیکی |
| آدل | ترس از صحنه (stage fright) | درمان و حمایت اجتماعی نزدیک | کاهش علائم فیزیکی پیش از اجرا |
| زویی کرویتز | اضطراب عمومی (generalized anxiety) | نظم در خواب و تغذیه و ورزش سبک | ثبات خلق و انرژی روزانه |
| سلنا گومز | اضطراب همراه با حملات پانیک | درمان ترکیبی دارویی و روان درمانی | پایداری فکری و بازگشت به فعالیت اجتماعی |
خلاصه نهایی
اضطراب بخشی پنهان از زندگی بسیاری از بازیگران هالیوود است. برخلاف تصویر عمومی از اعتماد به نفس مطلق، واقعیت نشان می دهد حتی مشهورترین چهره ها با نگرانی، تردید و فشار روانی زندگی می نمایند. نکتهٔ مهم این است که بیشتر آن ها به جای پنهان کردن مشکل، یاد گرفته اند آن را بپذیرند و در کنار کارشان مدیریت نمایند. این مدیریت گاه از راه درمان، گاه با مراقبه، یا با عادت های منظم روزانه انجام می گردد. بعضی از بازیگران مانند کریس ایوانز با روبروه تدریجی ترس خود را کنترل کردند، در حالی که بعضی دیگر مانند آدل از شبکه های حمایتی نزدیک یاری گرفتند. در نهایت، صداقت در بیان اضطراب باعث شده نگاه جامعه به سلامت روان نیز تغییر کند. این روند آرام و انسانی، به تدریج چهره ای واقعی تر از سینما و بازیگران آن نشان می دهد.
سؤالات رایج (FAQ):
چرا بسیاری از بازیگران با اضطراب دست و پنجه نرم می نمایند؟
فشار معروفیت، حضور دائمی در برابر دوربین و انتظار برای کامل بودن باعث افزایش اضطراب در بازیگران می گردد.
آیا اضطراب می تواند مانع بازیگری گردد؟
در بعضی موارد بله، اما با درمان و تمرین، بسیاری از بازیگران یاد گرفته اند اضطراب را کنترل نمایند و کار خود را ادامه دهند.
رایج ترین نوع اضطراب در میان بازیگران چیست؟
اضطراب اجتماعی و اضطراب عملکردی از شایع ترین نوع ها هستند.
آیا بازیگران از دارو برای کنترل اضطراب استفاده می نمایند؟
بعضی از آن ها با تجویز پزشک از دارو استفاده می نمایند، اما اغلب روش های ترکیبی شامل درمان و مراقبه ترجیح داده می گردد.
آیا اضطراب در بازیگران زن بیشتر است یا مرد؟
تحقیقات نشان می دهد اضطراب در هر دو گروه وجود دارد، اما زنان بیشتر درباره آن صحبت می نمایند.
آیا استودیوهای فیلم برای سلامت روان بازیگران کاری انجام می دهند؟
در سال های اخیر، بسیاری از استودیوها مشاور روانی را در محل فیلمبرداری مستقر نموده اند تا از بازیگران حمایت گردد.
دکتر علیرضا مجیدی
پزشک، نویسنده و بنیان گذار وبلاگ خبرنگاران
دکتر علیرضا مجیدی، نویسنده و بنیان گذار وبلاگ خبرنگاران .
با بیش از 20 سال نویسندگی ترکیبی مستمر در زمینهٔ پزشکی، فناوری، سینما، کتاب و فرهنگ.
باشد که با هم متفاوت بیاندیشیم!
دربارهٔ علیرضا مجیدی در خبرنگاران