خستگی مزمن، از تشخیص تا تسکین - مجله پیکورو

علائم سندرم خستگی مزمن

سندرم خستگی مزمن از طریق خستگی های شدید و غیر عادی شناخته می گردد که حداقل شش ماه متوالی ادامه پیدا می کند و بر اثر فعالیت های فیزیکی شدید و استرس بدتر می گردد. این خستگی معمولا همچون خستگی های معمولی که بعد از انجام فعالیت های بدنی یا نداشتن استراحت کافی ایجاد می گردد نیست.

افرادی که مبتلا به این سندرم هستند حتی با وجود استراحت کافی باز هم چنین خستگی هایی را تجربه می کنند.

این شرایط در زندگی روزمره افراد اختلال وارد می کند و باعث می گردد انجام فعالیت های روزانه و کار کردن بسیار سخت گردد.

بیشتر افرادی که مبتلا به CFS هستند خستگی شدیدی را بعد از انجام فعالیت های بدنی تجربه می کنند که معمولا با سایر نشانه ها همراه است.

این دوره های خستگی که با عنوان ضعف پس از فعالیت نیز شناخته می گردد، ممکن است 24 ساعت یا بیشتر طول بکشد.

علاوه بر چنین خستگی هایی، نشانه های زیر نیز ممکن است در فرد وجود داشته باشد:

اختلال در حافظه کوتاه مدت و تمرکز

درد عضلات

درد مفاصل که همراه تورم یا قرمزی نیست

سردرد

گره های لنفاوی در گردن یا زیر بغل

گلودرد مکرر یا در بازه زمانی مشخص

همچنین نشانه های دیگری نیز در مورد سندرم خستگی مزمن وجود دارد که همیشه برای تشخیص مورد استفاده قرار نمی گیرد.

این نشانه ها عبارتند از:

سندرم روده تحریک پذیر

افسردگی یا سایر مسائل روحی- روانی

لرز و تعریق شبانه

سرگیجه یا مسائل تعادلی

خستگی شدید

حساسیت به بوها، صداها و غذاهای خاص

بی خوابی یا سایر مسائل خواب

علل سندرم خستگی مزمن

علل ایجاد خستگی مزمن هنوز مشخص نیست. در طول دهه های اخیر، مطالعات پزشکی مسری بودن این بیماری را مورد بررسی قرار داده است اما هنوز شواهد محکمی برای این موضوع پیدا نشده است. همچنین مطالعات انجام شده هنوز نتوانسته اند رابطه ای بین این شرایط و سایر بیماری های قابل انتقال ومسری پیدا کنند.

با اینحال مطالعه انجام شده در سال 2009 نشان می دهد که رابطه ای بین سندرم خستگی مزمن و ویروس تازه کشف شده ای به نام xenotropic murine leukemia وجود دارد. تا سال 2011 همه پژوهشگران و محققان این بیماری را به بیماری های ویروسی مرتبط می دانستند. محققان هنوز هم در پی یافتن راهی برای برقراری ارتباط با سایر عوامل عفونت زا هستند.

طبق مطالعات انجام شده از طریق CDC، برخی از عوامل عفونت زا که در گذشته مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند یا هنوز تحت بررسی هستند، عبارتند از:

اپشتین بار ویروس که با عنوان مونونوکلئوز نیز شناخته شده است.

ویروس هرپس انسانی 6، که بیماران مبتلا به ایدز را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

عفونت آنتروویروس، عفونتی است که دستگاه گوارش را هدف قرار می دهد.

سرخجه

کاندیدا آلبیکنس، قارچی است که باعث ایجاد عفونت مخمری می گردد.

Bornaviruses

مایکوپلاسما که منجر به ایجاد نوعی پنومونی می گردد.

ویروس رودخانه راس

کوکسیلابورنتی که عامل بیماری تب کیو است. این بیماری عفونت باکتریایی است که می تواند ریه، کبد، قلب و سایر بخش های بدن را تحت تاثیر خود قرار دهد.

برخی از مطالعات نشان می دهد که CFS ممکن است به خاطر وجود عفونت در سیستم عصبی بدن باشد که به عنوان پاسخی برای سیستم ایمنی ایجاد شده است.

شرایطی همچون استرس، محیط زیست، سن و ژنتیک نیز می تواند در ایجاد این سندرم دخیل باشد.

افت فشار خون، افسردگی، کم خونی و آلرژی نیز جزو عللی است که از طریق مایوکلینیک پیشنهاد شده است. 1

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

بیش از یک میلیون از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند. زنان چهار برابر بیشتر از مردان احتمال دارد دچار این بیماری شوند.

اگر چه افراد در هر سنی می توانند دچار CFS شوند، اما این بیماری اغلب در افراد بین سنین چهل تا پنجاه سال رخ می دهد.

ممکن است یک مولفه ژنتیکی وجود داشته باشد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سندرم خستگی مزمن مسری است.

سندرم خستگی مزمن در بچه ها و نوجوانان

سندرم خستگی مزمن در بچه ها بسیار نادر است و فقط در نوجوانان اندکی بیشتر رایج است. خبر خوب این است که افراد جوان مبتلا به این بیماری نسبت به افراد مسن بیشتر احتمال دارد بهبود یابند.

اگر تشخیص داده شده است که فرزند شما مبتلا به CFS است، با یک متخصص برای ارائه تمرین و مدیریت برنامه های فردی مشورت کنید.

روش های سازنده برای کنار آمدن فرزندتان با این بیماری را پیدا کنید، و در پی گروه های پشتیبانی باشید.

تشخیص سندرم خستگی مزمن

هیچ آزمایش خون یا اسکن مغزی برای تشخیص سندرم خستگی مزمن وجود ندارد، اما تیم مراقبت سلامت شما ممکن است آزمایشاتی برای رد بیماری های دیگر انجام دهند. CFS زمانی تشخیص داده می گردد که شما، علائم زیر را داشته باشید:

خستگی شدید حداقل به مدت شش ماه که نگردد به بیماری دیگری مرتبط کرد.

و حداقل چهار نشانه از موارد زیر:

سردرد

مشکل در حافظه و تمرکز

ملتهب شدن گره های لنفاوی زیربغل و یا گردن

درد عضله

گلو درد

درد مفاصل بدون تورم یا قرمزی

خوابی که به نشاط منتهی نمی گردد

خستگی بعد از فعالیت فیزیکی و ذهنی. 2

درمان دارویی

افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن اغلب در عضلات و مفاصل خود درد عمیقی دارند. همچنین ممکن است سردرد و حتی درد پوست را تجربه کنند.

بیماران همیشه قبل از امتحان کردن هر دارویی باید با پزشک خود صحبت کنند. پزشکان ابتدا می توانند داروهای ضد درد مانند استامینوفن، آسپیرین یا ایبوپروفن تجویز کنند. در صورت عدم تسکین درد کافی، ممکن است بیماران به پزشک متخصص ارجاع داده شوند.

سایر روش های کنترل درد شامل حرکات کششی، ماساژ ملایم، گرما، تمرینات تسکین دهنده و آب درمانی می باشند.

بسکمک از بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن در طول بیماری دچار افسردگی می شوند. هنگام افسردگی یا اضطراب بیمار باید درمان گردد.

اگرچه درمان افسردگی یا اضطراب می تواند مفید باشد، اما درمان مناسبی برای سندرم خستگی مزمن نیست.

برخی از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن ممکن است از داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب بهره مند شوند.

اما پزشکان باید در تجویز این داروها از احتیاط استفاده کنند. برخی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند اثرات دیگری دارند که ممکن است سایر علائم سندرم خستگی مزمن را بدتر و عوارض جانبی ایجاد کند. دوز پایین برخی از داروهای ضد افسردگی می تواند باعث بهبود خواب و تسکین درد شوند.

سبک زندگی و دارو خانگی سندرم خستگی مزمن

ایجاد برخی از تغییرات سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند.

محدود کردن یا از بین بردن مصرف کافئین می تواند به شما در بهتر خوابیدن و رفع بی خوابی کمک کند. شما باید نیکوتین را نیز محدود و از مصرف الکل خودداری کنید.

اگر در طول شب، در خوابیدن مشکل دارید، سعی کنید از خوابیدن در طول روز خودداری کنید.

یک روال منظم خواب ایجاد کنید. هر شب در همان ساعت به رختخواب بروید و دستور العمل های بهداشت خواب را رعایت کنید. 3

پی نوشت:

1.www.mashreghnews.ir

2.www.rastineh.com

3.www.pezeshket.com

منبع: راسخون