لاکچری ترین مدل خوابیدن در دنیا - مجله پیکورو

به گزارش ایسنا، ایده دریافت دستمزد برای ماندن در تختخواب به مدت دو ماه ممکن است آن قدر خوب به نظر برسد که فکر کنیم تحقق یافتنی نیست، اما این دقیقا همان چیزی است که آژانس فضایی اروپا (ESA) به عنوان بخشی از یک پژوهش تازه به 12 داوطلب ارائه می دهد.

اگرچه دراز کشیدن در تختخواب ممکن است آرامش بخش به نظر برسد، اما داوطلبان در طول پژوهش باید دوچرخه سواری، چرخش و آزمایش های پزشکی را نیز پشت سر بگذارند. آن ها همه این کار ها در حالی انجام خواهند داد که روی تختخواب دراز کشیده اند.

نکته مثبت این است که داوطلبان برای خدمات خود پاداش دریافت می نمایند و به هر کدام از آن ها 18 هزار یورو داده می گردد.

آژانس فضایی اروپا امیدوار است که یافته های این پژوهش بتوانند به آنالیز اقدامات بالقوه ای یاری نمایند که برای مقابله با تغییراتی که بدن انسان در فضا تجربه می نماید، به کار گرفته خواهند شد.

این پژوهش 88 روزه اکنون در حال اجرا شدن است و 12 داوطلب مرد بین 20 تا 45 سال را در بر دارد.

شرکت نمایندگان به مدت 60 روز از زمان پژوهش، روی تخت هایی می خوابند که شش درجه به سمت پایین کج شده اند و پا های خود را بالا نگه می دارند. وعده های غذایی، دوش گرفتن و حتی دستشویی رفتن باید در همین حالت انجام شوند و یک شانه همواره روی تشک تخت باشد. از آنجا که خون به سمت سر جریان می یابد و عضله در اثر استفاده کم از بین می رود، پژوهشگران بر واکنش بدن شرکت نمایندگان نظارت خواهند کرد.

آژانس فضایی اروپا شرح داد: پژوهش های صورت گرفته هنگام استراحت کردن روی تختخواب، راهی را برای آزمایش کردن اقداماتی ارائه می دهند که برای مقابله با بعضی از جنبه های منفی زندگی در فضا انجام می شوند. در طول ماموریت های فضایی، بدن فضانوردان به علت کمبود جاذبه، تغییرات زیادی را تجربه می نماید. همه اندام ها از چشم ها گرفته تا قلب تحت تأثیر قرار می گیرند و عضلات و استخوان ها تحلیل رفتن را شروع می نمایند.

اگرچه پژوهش های پیشین به اثرات افقی بودن طی دوره های طولانی پرداخته اند، اما این پژوهش که استراحت کردن در بستر تحت گرانش مصنوعی و ورزش دوچرخه سواری را مد نظر دارد، نخستین پژوهشی است که آنالیز می نماید دوچرخه سواری چگونه می تواند به مقابله با تغییراتی بپردازد که بدن انسان در فضا تجربه می نماید.

تخت های داوطلبان دارای دوچرخه های مخصوص در قسمت پا هستند که می توان با آن ها به صورت افقی دوچرخه سواری کرد. بعلاوه، می توان آن ها را در یک دستگاه سانتریفیوژ قرار داد تا شرکت نمایندگان در آنجا چرخانده شوند و خون را به سمت پاهایشان برانند و نیروی گرانش را دو برابر نمایند.

ربکا بیلت (Rebecca Billette)، مدیر پژوهش بالینی در موسسه پزشکی فضایی و فیزیولوژی مدس (MEDES) فرانسه گفت: ما داوطلبان را تشویق می کنیم تا به حداکثر کوشش خود در دوچرخه سواری برسند و سپس، تأثیر آن را بر آن ها با کسانی که اصلا دوچرخه سواری نمی نمایند، مقایسه می کنیم.

دوچرخه سواری به این علت انتخاب شد که در حال حاضر یک بخش اصلی از برنامه تناسب اندام روزانه فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) است.

آنجلیک ون امبرگن (Angelique Van Ombergen)، سرپرست بخش علوم زیستی در اکتشافات انسانی و رباتیک آژانس فضایی اروپا گفت: ما امیدواریم که ارزش اضافه کرده گرانش مصنوعی را بر تمرینات روتین تناسب اندام فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی درک کنیم. خدمه حاضر در مدار، دو ساعت در روز ورزش می نمایند.

وی اضافه کرد: فقط فضانوردان نیستند که می توانند از یافته های پژوهش ما بهره ببرند، بلکه نتایج حاصل از آنالوگ های فضایی می توانند در طراحی درمان های بهتر برای سالمندان و بیماران مبتلا به بیماری های اسکلتی-عضلانی و پوکی استخوان روی زمین نیز سودمند باشند.