دایناسور ها در چه فصلی از سال منقرض شدند!
به گزارش مجله پیکورو، دانشمندان با آنالیز فسیل هایی از ماهی های هم عصر دایناسور ها به این نتیجه رسیدند که سیارکی که موجب انقراض این جانوران باستانی شده، در فصل بهار یا اوایل تابستان به زمین برخورد نموده است.
موضوع انتقراض دایناسور ها و علت آن، سال های متمادی است که فکر دانشمندان و دیرینه شناسان را به خود مشغول نموده، اما محققان به این نتیجه رسیده اند که سیارکی که با برخورد خود به زمین موجب انقراض آن ها شده، در فصل بهار یا اوایل تابستان به زمین برخورد نموده است.
به گزارش فرارو، انقراض دایناسور ها حدود 66 میلیون سال پیش رخ داد و یکی از فرضیه های اصلی در مورد علت این رخداد، برخورد یک سیارک بزرگ به زمین و ایجاد یک انفجار بزرگ بوده که به زندگی اغلب جانوران آن عصر سرانجام داد. با این همه، دانشمندان هنوز از این سیارک و کیفیت برخورد با زمین آگاهی چندانی ندارند.
در واقع، دانشمندان هنوز در حال مطالعه این فاجعه هستند و به طور مداوم جنبه های جدیدی از این رویداد ویرانگر را کشف می نمایند. اکنون محققان می گویند که اگر راستا سیارک کمی متفاوت بود، زمین را رد می کرد و با آنالیز این احتمالات، محققان دریافته اند که این سیارک در بهار یا اوایل تابستان به شبه جزیره یوکاتان مکزیک برخورد نموده است.
یافته های این محققان بر اساس فسیل های ماهی پیدا شده از منطقه تانیس، مکانی در داکوتای شمالی ایالات متحده است. اعتقاد بر این است که همه موجودات آب شیرین این منطقه تنها چند ساعت پس از برخورد سیارک به علت موج بزرگ آب در نتیجه یک زلزله از بین رفته اند.
محققان فسیل های ماهی این منطقه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند که همچنان خطوط رشد را در استخوان های خود حفظ نموده بودند. این خطوط رشد مانند بارکد هستند که دیرینه شناسان را قادر می سازند تا جزئیاتی مانند اینکه آیا ماهی در طول فصل خاصی از زندگی خود غذای زیادی داشته یا نه، دریابند.
بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Scientific Reports، رابرت دی پالما، دانشجوی دکترا در دانشگاه منچستر که این مطالعه را رهبری کرد و همکارانش دریافتند که استخوان های ماهی در طول بهار و تابستان تیره تر می شوند، در حالی که لایه های روشن تر در طول پاییز و زمستان تشکیل می شوند.
پاییز و زمستان آخرین خطوط رشدی بود که در استخوان های فسیل شده ماهی های تانیس مشاهده شد که بسیار نازک بود و همین امر نشان دهنده برخورد سیارک در بهار یا اوایل تابستان است.
دی پالما در تبادل نظر با ZME Science گفت که آن ها اکنون شواهد قانع نماینده ای دارند که طرز فکر ما را نسبت به رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن (K-Pg) تغییر می دهد که پنجمین انقراض جمعی نیز نامیده می گردد. این محقق گفت این مطالعه بعلاوه می تواند ما را برای خطرات اکولوژیکی و زیست محیطی آینده بهتر آماده کند، زیرا حیوانات خاصی در زمان های خاصی از سال آسیب پذیرتر هستند.
برخورد سیارک در 66 میلیون سال پیش، نیرویی معادل 10 میلیارد بمب اتمی استفاده شده در هیروشیما را آزاد کرد و هزاران تن گوگرد و دی اکسید کربن آزاد کرد، که می توانست دمای هوای سطحی را تا 26 درجه سانتیگراد کاهش دهد. همین عامل برای نابودی حیات گیاهان و هر چیز دیگر زنده ای که در آن بود کافی بود.
با این یافته به نظر می رسد فرضیه برخورد سیارک با زمین و ارتباط آن با انتقراض دایناسورها، باز هم در اولویت دانشمندان قرار گرفته است، اما هنوز بعضی دیرینه شناسان دیگر باور ندارند که چنین رخداد منفردی بتواند نسل همه آن موجودات بزرگ را از روی زمین بردارد.
اگرچه آثار برخورد سیارک در یوکاتان مکزیک تأیید نماینده چنین رخدادی است، اما هنوز شواهد کافی و قانع نماینده ای برای دیگر نقاط دنیا پیدا نشده است. به هرحال، در اینکه این رخداد در بهار یا اوایل تابستان اتفاق افتاده است، به نظر نمی رسد که شبه ای مانده باشد.
منبع: فرادید