تقابل اژدهای زرد با گانگسترها در تایوان ، چین برای مقابله نظامی با آمریکا آماده می گردد؟
به گزارش مجله پیکورو، چین در مقابل با آمریکا استراتژی دفاع از دریاهای دور را در پیش گرفته است و تجهیزات نظامی خود را برای مقابله با تهدیدهای نظامی آمریکا در حالت آماده باش کامل قرار داده است.
با ما همراه باشید و با تورهای چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.
گروه سیاسی خبرنگاران- پرهام پوررمضان؛ در یادداشت پیشین در رابطه با رشد مالی کشور چین و شرایط ایالات متحده از منظر این شاخص و آنالیز نکاتی در این باب پرداختیم. در این یادداشت به عوامل تقابل ظهور دریایی کشور چین در مقابل ایالات متحده و نقش آن در منطقه دریای جنوبی چین پرداخته خواهد شد، ولی درابتدا بهتر است به نکاتی در رابطه با مقایسه ای فرهنگ استراتژیک این دو کشور مطلبی را به عرصه تحلیل بیاورم.
فرهنگ استراتژیک دو کشور ایالات متحده آمریکا و چین از مولفه ها و عناصر متعددی تشکیل شده است. مهم ترین هدف کشور چین در عرصه سیاست خارجی برآورده کردن آمال و آرزوهای خود و به نوعی احیاء مجدد امپراطوری چین است.
تقابل سیاست خارجی آمریکا و چین
نوع سیاست خارجی این کشور در مناطق گوناگون اشکال مختلفی را تجربه می نماید، به طورمثال این کشور در منطقه خاورمیانه یک سیاست خارجی تدافعی گونه را به عرصه ظهور می آورد که دلیل آن را می توان در مولفه های قوام بخش این کشور در این عرصه دانست.
در نقطه مقابل برای آنالیز فرهنگ استراتژیک ایالات متحده باید این نکته را بیان نمود که این کشور نیز در پی کسب قدرت و ارتقاء هژمونی خود است، حال به این دلیل که ایالات متحده برای ایجاد یا حفظ این هژمونی ناچار به استفاده از قدرت نظامی است، این امر سبب می شود که در سیاست خارجی یک شمایلی از سیاست خارجی تهاجمی مشاهده شود.
در یک مثال و نمونه عینی از این فرهنگ استراتژیک کشور چین به مسئله سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران یعنی بحران هسته ای می توان اشاره نمود و دلیل این امر هم در این است که کشور چین با حفظ همین استراتژی در پی کاهش قدرت و هژمونی ایالات متحده است و همیشه درصدد یک فرهنگ مسالمت آمیز بر پایه امنیت ملی است.
کشور چین در منطقه دریای جنوبی چین برای محافظت از خود آغاز به یک سیاست گذاری امنیتی و دفاعی نموده است، دلیل این امر هم از آن جهت است که این کشور 18 هزار کیلومتر مرز آبی به عمق 300 کیلومتر دارد. در آنالیز های آمایش سرزمینی این حجم از مرز بسیار تهدید زا می تواند باشد، بنابراین کشور چین نیز به دلیل پر هزینه بودن محافظت از این مرز آبی، یک استراتژی پیروز به نام دفاع از سواحل نزدیک را در پیش گرفته است.
استراتژی چین در قبال تایوان چیست؟
در راستای تبین این استراتژی باید این نکته را بیان نمود که این استراتژی مبتنی بر تنگه ها و معابر دریایی است که از جهت امنیتی و مالی از اهمیت بالایی برخوردارند، از تنگه های مورد استفاده شده در این استراتژی می توان به بوهان، تایوان و کونگ زهو اشاره نمود.
در دهه های 1950 تا 1960 ترس کشور چین از هجوم تایوان بود و چین آن روز که به تجهیزات امروزی دسترسی نداشت توان انهدام زیرساخت های تایوان را نیز نداشت.
در اوایل دهه 70 میلادی شرایط کشور چین به دلیل خرید زیر دریایی ها، موشک ها و اسلحه های سبک و سنگین از کشور شوروی تغییرات عمده ای کرد و توانست برای همسایگان خود به بازیگری بپردازد،.اما در اواخر دهه 70 میلادی به دلیل قطع همکاری های این دو کشور، مائو رهبر ایدئولوژی محور کشور چین نکته ای را تحت عنوان ما زیر دریایی ها خود را می سازیم حتی اگر ده هزار سال طول بکشد بیان نمود و همین امر سبب شد تا رویکرد فضای روابط بین الملل به این کشور حاوی فرصت و تهدید شود، فرصت این مسئله در آن بود که کشور چین به یک خودکفایی موثر و راهبردی در آینده خود در آن موقع می رسید، اما تهدید این مسئله در این نکته ظریف نهفته بود که چین به یک عمق استراتژیک فکر می نماید که در آن موقع در سیاستگذاری های دفاعی امری نهفته بود.
نکته حائز اهمیت در مانیفست اندیشه ای این است که در سال 1979 دنگ شیائوپینگ معمار چین نوین در یک نشست حزبی شرکت کرد، استراتژی جدیدی با نام دفاع فعال از دریاهای نزدیک بیان کرد. این استراتژی تفاوت عمده ای با استراتژی قبلی یعنی دفاع در سواحل نزدیک داشت و آن هم در امر مهمی به نام وسعت منطقه تحت پوشش بود.
اما در اذهان کارگزاران سیاسی چین فقط مسئله تقویت و استراتژی های جدید نظامی برای این کشور مطرح نبود بلکه آنها به دنبال هدف و شاید اهداف پنهانی همچون بازگشت تایوان به سرزمین اصلی، احیای قلمرو دریایی از دست رفته و اعاده حاکمیت بر قلمرو دریایی مورد اختلاف و در نهایت حفظ منابع مهم و استراتژیک دریایی بودند.
استراتژی دفاع از دریاهای دور؛ یعنی چین در مقابل آمریکا کوتاه نمی آید
تا اوایل دهه 90 میلادی و تقریباً قبل از فروپاشی شوروی استراتژی دریاهای نزدیک، برای راهبردهای دفاعی امنیتی کشور چین بود اما با رخدادفروپاشی شوروی کارگزاران کشور چین نیز به این نتیجه رسیدند که این استراتژی دیگر مناسب فضای تک قطبی دنیا نیست فلذا برای یک راهبرد جدید روی به استراتژی دفاع از دریاهای دور آوردند.
بی شک این استراتژی باعث شد که کشور چین در انواع و اقسام سلاح و مو شک ها بتواند به خودکفایی برسد و همین امر توانست بازیگران دریای جنوبی چین همچون ژاپن و تایوان را کمی به فکر فرو ببرد و آن ها را آماده یک سیاستگذاری جدید در نگاه به همسایه خود بکند.
دولت چین و آمریکا بر سر این مسئله که ایالات متحده بارها با راهنمایی رزم ناوهای خود به حریم آبی جزایر چینی مستقر در دریای چین جنوبی، حق مالکیت پکن بر آنها را زیر سوال برده و به تنش ها در این منطقه حساس دامن زده است با یکدیگر دچار چالش های متعدد در عرصه های دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک شده اند و چین همیشه کوشش هایی در عرصه ناکام ماندن نفوذ ایالات متحده در این منطقه را در سیاستگذاری ها خود لحاظ می نماید اما این موضوع که به چه میزان پیروز بوده است به پارامتر مهم اقتصاد و برطرف نیازهای مالی همسایگانش باز می شود.
کشور چین به طور منظم در حال اجرا تمرینات نظامی جدید در دریای چین جنوبی است و دلیل این امر هم در آن است که بتواند برای هرگونه ورود مستقیم امریکا به این منطقه آمادگی کامل داشته باشد بتواند در یک بحران فی مابین و در بحبوحه افزایش تنش ها بین خود و همسایگان و همچنین ایالات متحده به بازیگری بپردازد.
چندی پیش دولت چین رزمایشی را به عرصه میدان آورد که وسعت و نوع آن به صورتی بود که هواپیماهای جنگی چینی در حریم هوایی تایوان در انتهای شمالی دریای چین جنوبی دست به این اقدام زدند و کارگزاران سیاسی پکن در اهداف این رزمایش بیان نمودند که در این تمرینات قصد داشته اند به جزیره خودگردان که چین بر روی آنها ادعا دارد، هشدار دهند که هرگونه ارتباط دوجانبه با ایالات متحده که منجر به خدشه دار شدن منافع کشور چین شود با اقدام جدی و قاطع پکن پاسخ داده خواهد شد.
البته نباید از این نکته غافل شد که در بحران دریای جنوبی چین فیلیپین، مالزی و ویتنام نیز بازیگران سیاسی اند ،و با ادعاها و فعالیت های چین در منطقه درگیر شده اند، و همیشه امید دارند که به وسیله مذاکرات بین اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا و چین بر سر دریای چین جنوبی و همچنین فشارهای بین المللی ایالات متحده آمریکا بر این کشور بتوانند از منظر دیپلماتیک این مسئله را حل و فصل نمایند.
انتهای پیغام/
منبع: خبرگزاری دانشجو