عبادی پور: نمی توانم برای تیمی لهستانی بازی کنم اما به تیم ملی اش احترام نگذارم، دوران بازیگری ام پس از المپیک تمام نمی شود - مجله پیکورو

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

به گزارش خبرنگاران، میلاد عبادی پور، ملی پوش والیبال ایران و بازیکن تیم اسکرا لهستان که در حال حاضر مورد توجه خاص رسانه های این کشور قرار گرفته در مورد حضورش در پلاس لیگا گفت: درآمد برای من معین کننده نبود، چون زمانی که با اسکرا قرارداد بستم، پیشنهادی از تیم اوفا در لیگ برتر روسیه داشتم که ارزش آن 3 برابر رقم تیم اسکرا بود. من لهستان را به خاطر راحتی خانواده ام انتخاب کردم.

عبادی پور در مورد تفاوت های ایران و لهستان گفت: باشگاه های لهستانی کمی حرفه ای تر هستند، چون آنها همیشه تلاش می کنند تا مسائل بازیکنان خود را حل کنند. در ایران هم تیم ها همین کار را می کنند اما در شرایط سخت تر. در اروپا همه چیز در دسترس و نزدیک است. مثلا اگر من در لهستان دچار بیماری شوم در عرض یک ساعت و نیم در ایتالیا به نزد بهترین پزشک دنیا می روم. همان کاری که تیلور سندر (بازیکن آمریکایی تیم اسکرا) انجام داد. در ایران این کار حداقل 10 ساعت طول می کشد. در کشور من، پزشک و متخصص خوب بسیار زیاد است اما دسترسی به آنها آسان نیست. یادم می آید که یک بار دچار آسیب دیدگی شدید پا شدم و شانس بزرگ من این بود که در تهران بودم.

ملی پوش والیبال ایران در مورد زندگی در لهستان گفت: من 3 سال است که در لهستان زندگی می کنم. شخصیت مردم ایران و لهستان، شباهت زیادی به هم دارد. در تمام کشورهای دنیا، آدم های خوب و بد زندگی می کنند. در روزهای ابتدایی حضورم در لهستان، جایی را بلد نبودم و تنها توانستم یک فروشگاه کوچک را برای تهیه صبحانه پیدا کنم. در روزهای بعدی، هم تیمی هایم به من تمام نقاط شهر را نشان دادند. مردم شهر در برخی موارد، کمک های زیادی به من کردند و به نظر من خیلی مهربان تر از مردم سایر کشورهای دنیا هستند.

عبادی پور شرح داد: من هرگز شاهد برخوردهای نژادپرستانه و نامناسب در لهستان نبودم و همه چیز خوب بود.

وی در مورد رویای کسب مدال المپیک گفت: البته آرزوی من مدال المپیک است اما به هیج عنوان کار ساده ای نیست. من به تنهایی هیچگاه نمی توانم برنده باشم و این کار تیمی است که معین کننده است. ما راهی طولانی در پیش داریم. دوران بازیگری من پس از المپیک توکیو تمام نمی شود.

دریافت کننده تیم ملی والیبال ایران در مورد قطع همکاری ناگهانی ایگور کولاکوویچ با فدراسیون ایران شرح داد: من به این موضوع فکر نکردم، چون این مسئله کاملاً به فدراسیون مربوط می شود. قرارداد ایگور تا سال 2020 بود اما در همین سال با شیوع گسترده کرونا روبرو شدیم. آنها نمی خواستند به همکاری ادامه دهند و کسی هم در این مورد با ما صحبت نکرد. در هر حال ما به مربی خود احترام می گذاریم و با حضور آلکنو در ایران هم با تمام جود برای تیم ملی بازی خواهیم کرد. هم بازیکنان و هم مربی تیم ملی، کاملاً حرفه ای هستند.

عبادی پور در مورد تنش بالای دیدارهای تیم ملی ایران و لهستان گفت: این اتفاق برخی اوقات می افتد و برای من جالب و خنده دار است. ما در طول مسابقه با حرارت و انرژی بالا با هم مبارزه می کنیم اما بعد از بازی به آن می خندیم. این حساسیت در مورد سایر تیم ها هم وجود دارد. به نظر من در یک مسابقه، دو حالت وجود دارد. حالت اول، احترام به حریف است و در حالت دوم، شما احترامی به حریف نمی گذارید. حالت دوم، بدترین شکل رقابت است. هر بار که تیم ملی ایران با لهستان دیدار می کند، شرایط برای من خیلی سخت می شود، چون من در لهستان زندگی می کنم. من نمی توانم برای یک تیم لهستانی بازی کنم اما در بازی های ملی به تیم ملی این کشور احترام نگذارم. ما باید نحوه کنترل احساسات خود در بازی را باید بگیریم.

او در مورد آینده خود گفت: من یک سال دیگر با تیم اسکرا قرارداد دارم اما معین نیست چه پیش خواهد آمد. شاید تمام عمرم در لهستان بمانم یا پس از سرانجام قراردادم این کشور را ترک کنم. لهستان خانه دوم من است. سرچکو لیسینیاک (ملی پوش صربستانی)، مدت زیادی در تیم اسکرا بازی کرد اما به ایتالیا رفت. او به هیچوجه از لهستان ناراضی نبود اما می خواست تجربه بازی در ایتالیا را هم کسب کند. او یک بار من گفت که بهترین تماشاگران دنیا در لهستان هستند. محمد موسوی هم دقیقا همین را به من می گفت.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در کانال اینستاگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

عبادی پور در سرانجام گفت: اگر قرار باشد تنها یک چیز را از لهستان به ایران بیاورم، آن چیز، رستوران های این کشور است.