اگر صدای شاتر دوربین را نشنوم، کَر می شوم! - مجله پیکورو

افشین بختیار، هنرمند عکاسی که حدود 45 سال است به کار عکاسی از موضوعات طبیعت، معماری و آثار باستانی مشغول و بیش از 65 جلد کتاب نفیس ایران شناسی با تصاویر او به چاپ رسیده است، در گفت وگویی با خبرنگاران درباره تاثیرات کرونا بر حرفه خود، اظهار می نماید: اگر بگویم تاثیری نداشته، دروغ گفته ام؛ برای من که 70 سالم است و 50 سال را در کوه و کمر بودم، عکس گرفتم و این مملکت را برای کار عکس زیر و رو کردم، شرایط امروز سخت است.

او با بیان اینکه هیچ وقت از کار عکاسی ناامید نمی شوم، ادامه می دهد: در این مدت بیشتر به اطراف تهران یعنی جاهایی که می شد رفت و جریمه نشد، گریز زدم و عکس گرفتم؛ برای اینکه فکر می کنم اگر عکس نگیرم فسیل یا اگر صدای شاتر دوربین را نشنوم کَر می شوم.

این هنرمند عکاس همچنین خاطرنشان می نماید: جانم را برای عکاسی از ایران گذاشتم و امروز می بینم که کسی دیگر با من کاری ندارد. ناشرها اصلاً فراموش نموده اند که آدمی به اسم افشین بختیار وجود دارد! این در حالی است که آرشیو بسیار غنی از ایران دارم که حتی وزارت میراث فرهنگی هم چنین آرشیوی ندارد. برای همین موضوعات، گاهی دل مرده می شوم و فکر می کنم چرا به دنبال کار دیگری نرفتم. وقت هایی که در فشار اقتصادی و روحی قرار می گیرم، از خودم می پرسم چرا رشته تحصیلی ام یعنی مهندسی برق را ادامه ندادم و ای کاش اصلا عکاس نمی شدم! اما هنوز جمله تمام نشده، یاد صدای شاتر دوربین می افتم و می گویم باید بار دیگر آغاز کنم.

بختیار در پاسخ به این پرسش که آیا ایام کرونا تاثیری در نگاه عکاسانه او داشته است نیز اظهار می نماید: عکاسی که قرار است نگاهش را به خاطر اینگونه مسائل از دست دهد، اصلا نگاه نداشته باشد بهتر است. اتفاقاً معتقدم که گاهی از بعضی سختی ها، نگاه های جدیدی زاده می گردد؛ به عنوان مثال پیشتر به دنیای اطرافم دقت نداشتم؛ زیرا قبلا به وسعت ایران عکس می گرفتم و الان که محدود شده ام به محوطه کوچکی که در آن زندگی می کنم، دقیق شده ام و می بینم که چقدر سوژه های جدید برای عکاسی وجود دارد.

او یادآور می گردد: در این مدت بهتر دنیای اطرافم را می بینم و خوشحالم که هنوز هم می توانم با 71 سال سن، کوله پشتی عکاسی را روی دوشم بگذارم. بعضی عکاس ها وقتی کوله پشتی دوربینشان را زمین می گذارند، می گویند آخیش، ولی من وقتی روی دوشم می گذارم، این کلمه را می گویم. این درحالی است که الان شرایط هم بسیار راحت شده است. در گذشته که به صورت آنالوگ عکس می گرفتیم، حجم باری که حمل می کردیم بسیار زیاد بود؛ یادم است وقتی که در بازار، عکاسی می کردم حتی گاهی من را باربرها اشتباه می گرفتند!